In februari 2020 ontving promovendus Nina Wubben de prijs voor beste abstract op het jaarlijks congres van de Nederlandse Vereniging voor Intensive Care (NVIC). Op dit congres presenteerde zij de eerste resultaten van haar onderzoek getiteld: “Gebruik van patiënt-gerapporteerde uitkomsten in IC-behandeling”.

IC-behandeling gaat niet alleen om overleven. Het gaat ook om overleven met een goede kwaliteit van leven. Daarom is er een voorspelmodel ontwikkeld voor kwaliteit van leven één jaar na opname op de IC. Belangrijke voorspellers zijn onder andere kwaliteit van leven en de mate van kwetsbaarheid vóór IC-opname. In de aankomende maanden wordt het voorspelmodel gebruikt en getest in bestaande gesprekken tussen IC-artsen en patiënten en diens naasten.

Maandag 22 november (2021) heeft Wytske Geense haar proefschrift ‘The impact of critical illness. Long-term physical, mental and cognitive health problems in ICU survivors’ succesvol in het openbaar verdedigd.

Zij is de eerste wetenschapper die promoveert binnen de MONITOR-IC. In haar proefschrift heeft ze de nieuwe lichamelijke, mentale en cognitieve problemen onderzocht die voormalig-IC patiënten ervaren een jaar na hun opname. Ze heeft daarvoor de vragenlijsten geanalyseerd van de eerste 2345 patiënten in de MONITOR-IC studie. Een groot deel van deze patiënten (40%-64%) ervaart nieuwe klachten. Veel voorkomende klachten zijn vermoeidheid, spierzwakte, stijfheid in gewrichten, kortademigheid, angst, depressie en cognitieve problemen.

Daarnaast heeft ze patiënten geïnterviewd die, een jaar na hun IC-opname, hun kwaliteit van leven als verslechterd ervaren. Hieruit blijkt dat de lichamelijke, mentale en cognitieve problemen een enorme impact hebben op hun dagelijks leven. Door lichamelike problemen kunnen ze veel minder dan voorheen. Velen hebben nog last van nachtmerries, nare herinneringen aan de IC en zijn somber omdat ze dingen niet meer kunnen. Ook cognitief ervaren zij problemen: overzicht houden, concentreren en nieuwe dingen leren, het lukt niet meer. Door al deze problemen kunnen ze niet altijd hun hobby’s meer uitvoeren, of zijn ze niet in staat om te werken en ook relaties met de mensen om hun heen zijn veranderd.

Daarnaast heeft ze onderzocht welke interventies er zijn die deze langetermijn problemen kunnen voorkomen of verminderen. Vooral gebruik van IC-dagboeken en beweegprogramma’s zijn mogelijk effectief. Het onderzoek naar effectieve interventies staat echter nog in de kinderschoenen.